.widget.ContactForm { display: none; }

"Ανάγνωση βιβλίων"

Ό,τι πιο Πολύ Ποθείς

 
                     Ό,τι πιο πολύ Ποθείς

          Συγγραφέας: Δημητριάδης Δημήτρης
          Εκδόσεις: Διάπυρον


 ΝΤΟΛΜΑΝΣΕ Το παν σε ό,τι κάνουμε αγαπητή μου ντε Σαιντ-Ανζ κι εσείς φίλοι μου έγκειται στο να ανήκουμε συνειδητά στην εποχή μας όποια κι αν είναι αυτή να την εκφράζουμε όπως της αξίζει και μέσω αυτής εμάς τους ίδιους τα πάθη τις ανάγκες τα μυστικά μας να κοιτάζουμε ευθέως το σκοτάδι μας και να γινόμαστε ανυπεράσπιστα υποκείμενα του εαυτού μας να μορφοποιούμε με πράξεις τους πιο μύχιους ανομολόγητους προπαντός απραγματοποίητους πόθους μας








 Ο Δημήτρης Δημητριάδης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1944. Σπούδασε θέατρο και κινηματογράφο στις Βρυξέλλες απ' το 1963 ώς το 1968. Εκεί έγραψε το 1966 το πρώτο θεατρικό του έργο, "Η τιμή της ανταρσίας στην μαύρη αγορά", το οποίο ανέβασε ο Patrice Chereau το 1968 στο Theatre d' Aubervilliers, στο Παρίσι. Το 1978 εκδόθηκε το "Πεθαίνω σαν χώρα", το πρώτο του πεζογράφημα, το 1980 η ποιητική ενότητα "Κατάλογοι 1-4" και το 1983 το θεατρικό του έργο "Η νέα εκκλησία του αίματος". Ακολούθησαν : "Η ανθρωπωδία. Η ανάθεση. Προοίμιο σε μια χιλιετία" (πεζογράφημα), "Κατάλογοι 5-8" (1986-ποιητική ενότητα), "Το ύψωμα" (1990-θεατρικό έργο), "Η άγνωστη αρμονία του άλλου αιώνα" (1992-θεατρικό), "Κατάλογοι 9-Οι ορισμοί" (1994-ποιητική ενότητα), "Η αρχή της ζωής" (1995-θεατρικό έργο, που ανέβηκε την ίδια χρονιά από τον Στέφανο Λαζαρίδη στο Θέατρο του Νότου), "Η ζάλη των ζώων πριν τη σφαγή" (2000 -θεατρικό έργο σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά στο Θέατρο του Νότου), "Λήθη και άλλοι τέσσερις μονόλογοι" (2000 -ο μονόλογος "Λήθη" ανέβηκε το 1998 στο Παρίσι, στο Petit Odeon, από τον J.-C. Bailly, το 2001 στο Theatre de Bobigny από την A. Dimitriadis και το 2002 στο θέατρο Άττις από τον Θ. Τερζόπουλο), "Κατάλογοι 10-12" (2002-ποιητική ενότητα), "Ανθρωπωδία 1" και "Ανθρωπωδία 7" (2002 -Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2003), "Διαδικασίες διακανονισμού διαφορών" (2003 -θεατρικό έργο σε σκηνοθεσία Γιώργου Λάνθιμου που ανέβηκε στον Εξώστη του Θεάτρου του Νότου), κ.ά. Παράλληλα ασχολήθηκε συστηματικά με τη μετάφραση πεζογραφημάτων των Jean Genet, Georges Bataille, Witold Gombrowicz, Maurice Blanchot, Gerard de Nerval, Balzac, Bernard-Marie Koltes, καθώς και τη μετάφραση θεατρικών έργων των Μολιέρου, Ευρυπίδη, J. Genet, G. Courteline, Tennessee Williams, Σαίξπηρ για διάφορα θέατρα. Μετά το 1980 συνεργάστηκε στενά με τις εκδόσεις "Άγρα", που έχουν εκδώσει το μεγαλύτερο μέρος του έργου του και, πιο πρόσφατα, με τις εκδόσεις "Σαιξπηρικόν" της Θεσσαλονίκης. Το ιστολόγιό του στο διαδίκτυο είναι: http://dimitrisdimitriadis.wordpress.com.



 
Lettura di libri

2 σχόλια:

Δέσποινα είπε...

Άκρως αποκαλυπτικό;
Άκρως ρεαλιστικό;
Όποιος είναι έτοιμος να δεχτεί χωρίς φόβο και τρόμο τους ενδόμυχους πόθους του μπορεί και να το διαβάσει! Πάντως για άλλη μια φορά η πένα του Δημητριάδη γράφει... απροκατάληπτα και αβίαστα!!!

Unknown είπε...

ειναι χωρις ταμπου.