.widget.ContactForm { display: none; }

"Ανάγνωση βιβλίων"

Το τσίρκο των ψύλλων


ΤΟ ΤΣΙΡΚΟ ΤΩΝ ΨΥΛΛΩΝ
συγγραφέας: ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΛΥΚΕΣΑΣ
εκδοτικός οίκος: ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ









Σύνοψη
Ένας μεταφραστής, πληγωμένος από απανωτές ματαιώσεις, που ζει βυθισμένος στην ανία με μοναδική συντροφιά έναν τραγουδιστή γύφτο και μέγα γυναικά, μια δικηγόρος, στερημένη από έρωτα, που κυνηγά χρήμα και δόξα με οποιοδήποτε κόστος, δυο αχώριστοι φίλοι της, θύματα της γοητείας της, που ζουν σε μιαν αναμονή παίζοντας τάβλι, ένας μοναχός, ικανότατος αντιγραφέας έργων βυζαντινής τέχνης, ένας παπάς, πρώην φορτηγατζής και κατάδικος, ο ηγούμενος ενός μοναστηριού, που δολοφονείται άγρια, ένας επιφανής καθηγητής βυζαντινής αρχαιολογίας, που έχει την ίδια μοίρα με τον ηγούμενο, κι ένας αστυνόμος, ο οποίος καλείται να κλείσει τον κύκλο της βίας και του αίματος, είναι οι πρωταγωνιστές του Τσίρκου που ζουν ξέγνοιαστοι και μακάριοι στην πόλη Αμεριμνησία. Μέχρι τη στιγμή που η ιστορία επιταχύνει τα γεγονότα και μερικές δεκαετίες συμπυκνώνονται σε ένα τετραήμερο. Και η βία δεν είναι τίποτα περισσότερο τελικά από τον έσχατο ταχυδακτυλουργό που προσπαθεί αγωνιωδώς να λύσει τις χειροπέδες της ζωής τους.


ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΟΠΩΣ ΓΡΑΦΤΗΚΑΝ ΣΤΟΝ " agelioforo "
ΑΠΟ ΤΗ ΓΙΩΤΑ ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΥ

Δικηγορίνες με αδυναμία στις αρχαιότητες, κλέφτες και αστυνόμοι, μοναχοί και Ιταλοί μαφιόζοι, ποιητές και γύφτοι. Ασυμβίβαστοι και ξεπουλημένοι. Υποψιασμένοι και ντεμέκ αθώοι. «Μάγοι» που ξεπερνούν τη ρουτίνα, αλλά και «άγρια ζώα» τα οποία λυμαίνονται τις πόλεις και ξεπηδούν από τις σελίδες μιας επικαιρότητας που σαμποτάρει και την πιο προικισμένη φαντασία στο βωμό της ανεξάντλητης διαφθοράς, του καιροσκοπισμού και της υποκρισίας. Πού συμβαίνουν όλα αυτά; Μοναχά σ' ένα «τσίρκο ψύλλων», σε μια πόλη σαν την «Αμεριμνησία», μ' ένα Δημαρχείο- «έκτρωμα» που «έθαψε» το Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού εμπνέοντας «εκρηκτικές φαντασιώσεις» στον ήρωα. Μια πόλη στην οποία δύσκολα δε θα αναγνωρίσετε τη Θεσσαλονίκη των τελευταίων 40 χρόνων, όπως την περιγράφει ο δημοσιογράφος Απόστολος Λυκεσάς στο δεύτερο μυθιστόρημά του «Το Τσίρκο των Ψύλλων» («Μεταίχμιο»).
Ατμόσφαιρα μυστηρίου μπολιασμένη με καυστικό χιούμορ, ειρωνεία και αυτοσαρκασµό, σε μια ευθεία αναμέτρηση με τον αναγνώστη -κάτι που επιχειρεί, άλλωστε, 20 τόσα χρόνια και με τους ακροατές του-, ο Απόστολος Λυκεσάς διευκρινίζει στον «Α» σχετικά με τις αστυνομικές πτυχές του βιβλίου: «Η αστυνομική πλοκή χρησιμοποιείται ως όχημα αφήγησης, μπορεί όμως κανείς να το διαβάσει και ως περιπέτεια, αλλά κυρίως ως παραβολή, για την πόλη και τους ανθρώπους που έφτασαν από τα χωριά τους και ξετυλίγουν μέσα από τις ιστορίες του την ιστορία 40 χρόνων. Η αναφορά στη Θεσσαλονίκη είναι σαφέστατη, αλλά και ένας Τρικαλινός μπορεί να διαβάσει την ''Αμεριμνησία'' ως δική του πόλη, ενώ και ο κάθε πολίτης μπορεί να τη διαβάσει ως την Αμεριμνησία μέσα του, ως αδιαφορία για όσα συμβαίνουν».


Lettura di libri

3 σχόλια:

ΔΕΣΠΟΙΝΑ είπε...

Γεια σας!
Λοιπόν,ευτυχώς που υπάρχουν και άνθρωποι όπως ο κύριος ΛΥΚΕΣΑΣ που λένε τα πράγματα με το όνομά τους!!!
Το βιβλίο αυτό το αφιερώνω εξαιρετικά σε όλα τα λαμόγια,στους ψεύτες,στους απατεώνες,στους κλέφτες,στους υποκριτές,στους αμεριμνησιακούς,στους αμνησιακούς(δεν ξέρω,δεν θυμάμαι),στους άνδρες που δεν τηρούν το λόγο τους,κατά συνέπεια δεν τιμούν τα "παντελόνια" τους(εγώ δεν είπα τίποτα),στους φοβητσιάρηδες της ζωής τους και της κοινωνίας,στους δήθεν και στους τάχα,στους εγωκεντρικούς που νομίζουν ότι η ζωή τους αλλά και η ζωή των άλλων γυρίζει γύρω από αυτούς, στους αυτοαποκαλούμενους κουμανταδόρους της ζωής όλων...Και το καλάθι έχει ακόμα για να γεμίσει!
Μη φάτε γλάρο!Γιατί τα ίδια τα γεγονότα κάποια στιγμή θα σας κατασπαράξουν!
Και αν σας φάνηκα καυστική ή φουριόζα είναι γιατί το βιβλίο αυτό,μου έδειξε για άλλη μια φορά το ρεαλισμό της σημερινής μας κοινωνίας.Έτσι όπως την καταντήσαμε όλοι μας, οι "Αμεριμνησιακοί".

ΝΤΙΝΑ είπε...

''Περήφανοι βέβαια αλλά διόλου λεβέντες. Από τη μιά ντεμέκ πατριώτες και κρυφοί εθνικιστές, καλυμμένοι πίσω από τον ιδιωτικοποιημένο πατριωτισμό τους...ξιπασμένοι καταναλωτές από την άλλη. Διότι τελικά, φτάνεις εκεί που οδηγείς.Έ, αποδείχτηκε οτι οδηγούσαμε με τα μάτια κλειστά.''
'''Εχουν μόνο να κρύψουν τον φόβο τους. Δεν υπάρχει καλύτερη κρυψώνα από το κοπάδι, είναι η τελευταία τους ελπίδα....''
''Οι ηλίθιοι δεν κρύβονται με τίποτα. Πιό εύκολα χάνονται οι ελέφαντες στις παπαρούνες.''
''ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ. Το καταφύγιο των ηλιθίων...''
O Λυκεσάς βρήκε τις λέξεις,(αυτές που χάσαμε εμείς στην ΑΜΕΡΙΜΝΗΣΙΑ του μυαλού μας),να περιγράψει γλαφυρά, το κοινωνικο-πολιτιστικο-πολιτικό καθεστώς όχι μόνο της πόλης μας, μα όλης της χώρας μας.

ΝΙΚΗ ΧΑΛΚΙΑ είπε...

Ας αφήσουμε τις σκέψεις μας ελεύθερες να ταξιδέψουν μέσα στο χώρο και στο χρόνο μην συμβιβάζεστε , μην παγιδεύεται τον εσωτερικό σας κόσμο μέσα στους πεινασμένους λύκους που βρίσκονται γύρω μας. Μην κάνετε τη ζωή σας γαϊτανάκι έχοντας και ως ατραξιόν και μία αρκούδα να χορεύει στο πλάι για να σας χειροκροτούν οι άλλοι .Πώς θα νοιώσετε όταν διαπιστώσετε ότι αυτοί που τώρα σας χειροκροτούν αύριο θα σας χλευάζουν! Δεν είναι αργά για κανέναν να γυρίσει τη σελίδα της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ. Δώστε αξιοπρέπεια στη ζωή σας το αξίζει!