.widget.ContactForm { display: none; }

"Ανάγνωση βιβλίων"

ΕΠΙΛΟΓΗ ΒΙΒΛΙΟΥ ΜΗΝΑ ΜΑΗ/ΙΟΥΝΗ

ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ

Κύριος Συγγραφέας: Bucay, Jorge
Εκδοτικός Οίκος: OPERA
Έτος έκδοσης: 9/2008Σελίδες: 238


"Δεν μπορώ" του είπα. "Δεν μπορώ!" "Σίγουρα;" με ρώτησε αυτός. "Ναι. Πολύ θα ήθελα να μπορούσα να σταθώ μπροστά της και να της πω τι νιώθω... Ξέρω, όμως, ότι δεν μπορώ." Ο Χοντρός κάθισε σαν τον Βούδα πάνω σ' εκείνες τις φριχτές μπλε πολυθρόνες του γραφείου του. Χαμογέλασε, με κοίταξε στα μάτια και, χαμηλώνοντας τη φωνή όπως έκανε κάθε φορά που ήθελε να τον ακούσουν προσεκτικά, μου είπε: "Να σου πω μια ιστορία..." Και χωρίς να περιμένει να συμφωνήσω, ο Χόρχε άρχισε να αφηγείται. Ο Ντεμιάν είναι ένας ανήσυχος νεαρός φοιτητής που προσπαθεί να ανακαλύψει τον εαυτό του. Οι αναζητήσεις του τον κατευθύνουν στον "Χοντρό", έναν πολύ ιδιόρρυθμο ψυχαναλυτή που τον βοηθά να αντιμετωπίσει τη ζωή και να βρει απαντήσεις στα ερωτήματά του με έναν τρόπο πολύ πρωτότυπο: σε κάθε συνάντηση, του διηγείται από μία ιστορία, κλασική ή μοντέρνα, "ανατολίτικη" ή "δυτικότροπη", που πηγάζει από τη λαϊκή προφορική παράδοση ή απευθείας από τη φαντασία του "Χοντρού". Οι ιστορίες αρχίζουν να λειτουργούν ως παραβολές, και ο Ντεμιάν κατασιγάζει τις αγωνίες και τις ανασφάλειές του, ωριμάζοντας μάλλον, παρά βρίσκοντας "έτοιμες λύσεις" και "συνταγές ευτυχίας"... Οι σχέσεις μεταξύ θεραπευτή και θεραπευομένου δεν είναι -ούτε αυτές- συμβατικές και αναμενόμενες. Καβγάδες, διαφωνίες, συμπάθεια, αντιπάθεια, μίσος και αγάπη αφήνονται ελεύθερα να εκφραστούν, δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο δύο μοναδικούς λογοτεχνικούς ήρωες με σάρκα και οστά, προσφιλείς και οικείους στον αναγνώστη. Καμία σχέση εδώ με το στερεότυπο του ψυχαναλυτικού ντιβανιού και του οριζοντιωμένου πάσχοντος. Ο διάλογος και η ανταλλαγή εμπειριών και απόψεων, διανθισμένος με εξαιρετικές αφηγήσεις ιστοριών, τοποθετούν το "Να σου πω μια ιστορία" στην κατηγορία των λογοτεχνικών βιβλίων, ασχέτως εάν, παγκοσμίως, τοποθετείται κάτω από την ετικέττα: "Βιβλία αυτογνωσίας και αυτοβοήθειας".


Lettura di libri

2 σχόλια:

ΝΙΚΗ ΧΑΛΚΙΑ είπε...

Nομίζω ότι ήταν η καλύτερη επιλογή που μπορούσαμε να κάνουμε.Όταν ένας άνθρωπος όπως ο Μπουκάι επιβεβαιώνει τις σκέψεις μας και τη στάση μας απέναντι στα πράγματα και τους ανθρώπους όλα τα υπόλοιπα μηδενίζονται.Χαίρομαι που επέλεξα τον απέναντι δρόμο για να πορευτώ στη ζωή μου κι άς έχει λίγους ανθρώπους είναι όμως ελεύθεροι,θυμωμένοι,έχουν αξίες, ήθος,αξιοπρέπεια,φωνάζουν και είναι δίπλα σου χωρίς να σε ξέρουν απλά σέβονται και εκτιμούν τη θέση και τη στάση σου!Το μεγαλύτερο αγαθό της ζωής μας είναι η ελευθερία.Στον απέναντι δρόμο που είναι οι πολλοί ακούω συνέχεια το θόρυβο απο τις αλυσίδες που έχουν στα πόδια τους και νιώθω όλο και περισσότερο ήσυχη για την επιλογή μου!

ΔΕΣΠΟΙΝΑ είπε...

Καλησπέρα σε όλους!
Να σας πω μια ιστορία;
Στα παιδικά μου χρόνια,όταν οι γονείς μου μας πήγαιναν στο χωριό,εμένα και τ΄αδέλφια μου,ένα πράγμα θυμάμαι έντονα και με τόση νοσταλγία!Την ώρα του παραμυθιού!
-Γιαγιά,γιαγιά,είμαστε έτοιμοι,όλοι εδώ...
-Τι ιστορία θα μας διηγηθείς σήμερα;
Και περιμέναμε σαν πεινασμένα πουλάκια ν'ακούσουμε την ιστορία της γιαγιάς που με τόση μαεστρία μας διηγούνταν.
Με τα αυτιά,τεντωμένα σαν ραντάρ, ρουφούσαμε κάθε της λέξη και προσπαθούσαμε (αυτό ήταν το κερασάκι)να ερμηνεύσουμε το δίδαγμα,όπως το αποκαλούσε η γιαγιά.Θυμάμαι,στίβαμε το μυαλό μας για να βρούμε το νόημα της ιστορίας και όσο παιδευόμασταν τόσο φτάναμε στην αλήθεια της.
Παραμύθια-ιστορίες γεμάτα με τις πραγματικές αξίες ζωής και όχι τις κάλπικες,αυτές που σήμερα γαλουχίζουν τον εγκέφαλο του ανθρώπου και τον στεγνώνουν από τη φαιά ουσία του.
Για άλλη μια φορά ο Μπουκάι,με τόσο απλό μα εύστοχο τρόπο δείχνει τους δρόμους που μπορείς ν'ακολουθήσεις στα σταυροδρόμια της ζωής.
Εξαιρετικό βιβλίο!Ένα βιβλίο που το διαβάζεις και νιώθεις τη γιαγιά να σου διηγήται...